Un novo día

De primeiro boas , sinto non escribir estas últimas semanas pero e que Begoña xa non trae o portatil e nunca me acordo de escirbir , jaja .
Hoxe coma sempre falamos e falamos do libro , aínda que ninguén leu nada . Falamos do libro en xeral e recordamos un par de detalliños do que xa lemos .
Pero hoxe foi algo diferente , pois as profes trouxeronnos unha pila de caramelos , para que nos quedemos sen dentes ou eso parece , jaja . Comimos todos un montón , pero ainda asi sobraron por que somos pouquiños e eran moitos caramelos .
Bueno hoxe hai pouco que contar , pois hai moitos exames e non podemos ler , asi que ata a proxima !
Abur!(:

Tivemos uns falliños

Aquí estou, despois de .... pareceme que duas semanas sin poder escribir ! Eque con tanto axetreo que hai agora no Castro Baxoi isto é IMPOSIBLE. Primeiro non funciona a Aula Virtual, logo Begoña esquecese o portatil... Así non se pode traballar! Jajaja
Bueno, falando un pouco do que temos que falar: Nós 3º e 4º xa rematamos o noso libro do Señor Ibrahim e as flores do Corán, e agora tocannos ler uns contiños que escolleu Bego. Ata agora lemos só os dous primeiros (O Lago, e o da Arbore) , na última reunión estivemos a falar deste último. A case todos nos gustou! A min encantoume! Pero as persoas que as ironías non lles gustan (como é o caso de Alba) non lles gustou en absoluto :( (pobre Begoña que o fixo con toda a súa boa intención jajaja)
O do Lago en xeral gústou, sobre todo o enriquecemento das descripción que o fan moi "xugoso" a hora de comentalo. O máis chamativo deste conto é todo o que nos dá para pensar: ¿onde estará o home? ¿por qué se reirá a xente? É un conto para "intelectuales" jaja.
E bueno, xa me despido... Tiven pouco tempo para facer esta pequena entradiña, e... espero que vos guste moito!
Un saudo!
Patri 4ºA